dag 11 - dinsdag 11 mei

Geslapen in het stadje Tropic, een goede uitvalsbasis om Bryce Canyon te bezoeken.

Voor de eerste keer ontbijt op stenen/porseleinen (?) borden en koffie uit stenen tassen ! Een zeldzaamheid in de USA. Tot hiertoe altijd wegwerpbekers, -borden en -bestek.

Gisteravond http://www.weather.com/ nog even gecheckt en tot de vaststelling gekomen dat ze hier vandaag temperaturen rond het vriespunt voorspellen + sneeuwbuien !!!

Bij 't opstaan geloven we daar niks van : wel koud, maar stralend blauwe hemel. Tot we gedaan hebben met ontbijten : sneeuw !!!

We riskeren het ons toch maar om naar Bryce Canyon te rijden. De weg ligt er niet echt gevaarlijk bij. 't Is eigenlijk wel een leuke ervaring : gisteren ongeveer 30°, vandaag vriesweer. We ervaren hier nu aan den lijve dat 32° F gelijk is aan 0° C.

Bryce Canyon : eigenlijk geen echte canyon, maar een kalkplateau (tussen 2018 en 2748 m hoog), waar door erosie onregelmatige kalkpilaren met een oranje tot dieprode kleur (pink cliffs) werden gevormd.

Vermits er toch te veel sneeuw is en het zicht daardoor behoorlijk wordt beperkt, korten we onze trip door Bryce Canyon wat in en vertrekken al eerder dan voorzien richting Las Vegas. We rijden langs de scenic route door de Red Canyon.

We hadden onze Tom-Tom ingesteld op 'kortste route', maar dat bleek al snel geen goeie keuze te zijn, want binnen de kortste keren zaten we op onverharde wegen, en dat was nu ook weer niet de bedoeling.

We krijgen allebei het gevoel dat we echt 'the american way' aan 't reizen zijn : vooral veel sight-seeing (rijden-stoppen-foto-verder rijden...). En eigenlijk willen we allebei wat meer voeling krijgen. Daar gaan we dan de komende dagen voor zorgen!

We rijden nu écht door sneeuwlandschappen en de temperatuur daalt verder tot +/- -5°C. Dat kan al tellen.

Deze keer loopt er geen hert over de weg, maar wel een prairiehond.

's Middags lunchen we in Cedar City. We krijgen daar een gazet te pakken en lezen dat British Airways van plan is een aantal dagen te staken in mei en juni... Wij reizen terug met British Airways... Nu ja, we zien wel...

Via de Interstate 15 komen we stilaan weer in de bewoonde wereld. Er duikt toch al eens een stadje op, een winkelcentrum, er zijn wat meer auto's op de weg.

En dan is er staat n° 4 : Nevada.

We rijden weer door woestijnlandschap, tot we in de verte een betonnen oase zien opduiken : Las Vegas!

Ons hotel is super-deluxe (via http://www.hotwire.com/ goedkoop kunnen boeken). Uiteraard is er ee casino aan verbonden. Onze ogen vallen bijna uit hun kassen. We hadden ons hier wel iéts bij voorgesteld... Maar dit grenst aan het onwaarschijnlijke.

's Avonds gaan we naar het buffet in de Mirage ( in Las Vegas kan je heel goedkoop en lekker eten en de meeste hotels organiseren buffetten).

Tijdens 't eten vragen we ons af of we dit degoutant of decadent moeten vinden...

Na ' t eten bezoeken we een ander hotel : Caesars Palace, één van de 'betere'... Hier zijn écht geen woorden voor : 2500 kamers, 11 restaurants en 3 casino's met een oppervlaktevan 1 ha! Het shopping center is écht héél mooi. Langs een antieke Romeinse laan, met zuilen, immense bogen, fonkelende fonteinen en beelden uit de tijd van Caesar, liggen honderden winkels.